مهر انگیز کار فمینیست و آثارش

مهر انگیز کار یک زن ایرانی از اهواز و همس سیامک پورزند که به دلایلی به خارج از کشور مهاجرت کرد .یک فمینیست و حقوقدان بوده و کتاب هایی هم نوشته اند که در ادامه به آن ها اشاره می شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت ویکی جنسیت مراجعه کنید.

مهرانگیز کار[۱] فعال سیاسی - اجتماعی فمینیست و همسر دوم سیامک پورزند است. وی در کنفرانس برلین رسوایی تاریخی دولت اصلاحات که توطئه آلمانی‌ها بود، همراه کسانی چون اکبر گنجی، شهلا لاهیجی و شهلا شرکت حضور داشت و پس از آن که به ایران برگشت دستگیر و بازداشت شد. پس از آزادی به بهانه درمان سرطان به خارج کشور رفت و همانجا ماند. عمده فعالیت مهرانگیز کار معطوف به مباحث حقوقی و به ویژه مسائل زنان است و در این محدوده وی مواضع فمینیستی تندی حتی در حد تجویز و ترویج همجنس‌گرایی اتخاذ نموده است.

مهرانگیز کار

اطلاعات شخصی

زاده

1323 اهواز؛ ایران

همسر

سیامک پورزند

زندگی‌نامه

مهرانگیز کار در تاریخ 1323 در اهواز به دنیا آمد. وی در خصوص فعالیت‌هایش در خارج از کشور تصریح می‌کند که با محافل حقوق بشری آمریکایی همکاری داشته است: من تقریبا تمام این دو سال که خارج از کشور بوده‌ام، همیشه با خود گفته‌ام ای کاش حتی برای معالجه هم ایران را ترک نکرده بودم. من همیشه دوست داشتم که در ایران زندگی کنم و هیچ وقت نخواستم مهاجرت کنم و این مهاجرت فعلا به من تحمیل شده است. بیش‌ترین وقتم در آن دوران صرف ردیابی شوهرم و پدر بچه‌هایم شد که حداقل ببینیم در کجا نگهداری می‌شود. اما برای گذران زندگی نیاز داشتم که وارد حوزه فعالیت بشوم تا بتوانم زندگی‌ام را اداره کنم. از روابطی که با ایرانیان خارج از کشور و دوستان قدیمی داشتم استفاده کردم تا در مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها کار پیدا کنم. البته کارهایی که داشتم و دارم همه کوتاه مدت و همه موقت هستند ولی به هر حال هر کدام از اینها 5 ماه 6 ماهی من و دخترم را تامین کردند. در این مراکز تحقیقاتی من تا حدودی با نحوه تحقیقاتی ک خارج انجام می‌شود آشنا شدم. اخیرا هم در سال ۲۰۰۳ در دانشکده حقوق امریکن یونیورستی در واشنگتن دی.سی مشغول فرا گرفتن تجاربی هستم که در زمینه حقوق بشر قابل استفاده است.[۲]

وی در جای دیگری زندگی خود را در خارج کشور چنین توصیف و خود را ضد حجاب معرفی نموده است:

من زن 62 ساله‌ای هستم که پیش از انقلاب بی حجاب بودم و بعد از انقلاب البته باحجاب شدم. پیش از انقلاب روزنامه‌نویس بودم، دانشگاه رفته و پروانه وکالت دادگستری گرفته بودم. ... دوست داشتم در هر شرایطی ایران بمانم و قیود جدید را بپذیرم. ماندم. مقنعه و مانتو شلوار گشاد و بلند پوشیدم. مقنعه را تا روی دماغم می‌کشیدم و همه روزه به دادگستری می‌رفتم و به استناد احکام فقهی و قوانین اسلامی از موکلین دفاع می‌کردم. ویزای اقامت دائم آمریکا توی جیبم بود. اما دوست نداشتم از ایران بروم. ... دیگر بار در میان سالی از صفر شروع کردم و به حوزه‌های مطبوعاتی جمهوری اسلامی راه یافتم. من و خانواده‌ام زندگی بسیار ساده‌ای داشتیم. همراه با شوهر و دو دخترم که یکی متولد 1354 و یکی متولد 1363 است زندگی می‌کردیم.[۳]

از جمله اقدامات وی در زمانی که در داخل کشور بود، راه اندازی «مرکز فرهنگی زنان» در اسفند ۱۳۷۹ بود که در مرداد 1380 به ثبت رسید. این تشکل در پس یک سازماندهی جمعی میان فمینیست‌های تندرو مطرح و زمینه‌ساز اقدامات دیگری زیر عنوان اعتراضات ۸ مارس شد. برگزاری اولین مراسم ۸ مارس (روز جهانی زن در تقویم غربی که جنبه مارکسیستی و ضد خانواده هم دارد) به شکل علنی در اسفند ۱۳۷۸ و با کمک دو تن از زنان که ناشر بودند - انتشارات توسعه و انتشارات روشنگران - و برخی از محافل زنان و تشکل‌ها صورت گرفت. اقدام به ایجاد شعبه در شهرهای مختلف کشور، ارتباط گرفتن با محافل بیگانه و ارائه گزارش‌های منظم از اوضاع اجتماعی کشور و ارائه اطلاعات خاص به محافل غربی در چهارچوب گزارش های حقوق بشری، تحریک جامعه به اقدامات رادیکال علیه جمهوری اسلامی و به ویژه دستگاه قضایی و مجلس، طرح درخواست های ساختارشکن و متباین با دستورات و احکام اسلامی، ترویج رفتارهای لیبرالی به ویژه در زمینه روابط جنسی، نفى تقدس خانواده، نفی مناسبت‌های اسلامی ویژه زنان و برجسته کردن مناسبت‌های غربی در این زمینه و... از جمله اقدامات این تشکل بوده که دست اندرکاران آن به صراحت به عنوان دستاوردهای خود، گزارش آن را منتشر کرده‌اند. مهرانگیز کار به دلیل این خدمات که به محافل حقوق بشری غربی برای طرح پرونده‌ها و قطعنامه‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران کرده بود، مستحق دریافت یکی از جوایز آنها هم شناخته شد؛ محمد سیف‌زاده می‌گوید:

قبل از کنفرانس برلین قرار بود بنده به همراه خانم شیرین عبادی و مهرانگیز کار یک ان.جی.او حقوق بشری تاسیس کنیم که خانم کار گرفتار پرونده کنفرانس برلین و خانم عبادی درگیر پرونده نوارسازان و بنده نیز گرفتار پرونده های ساس شدم و عملا نتوانستیم آن.جی.او حقوق بشر کنیم. البته این امر مانعی جهت فعالیت خانم کار در زمینه حقوق بشر نشد و همین رویه را ادامه داد و به همین علت ایشان را شایسته چنین جایزه‌ای می‌دانم و از طرف خود به ایشان تبریک می‌گویم.[۴]

آثار

مهرانگیز کار کتاب‌هایی باتفکرات فمینیستی و شبهه علیه اسلام و جمهوری اسلامی ایران، از قبیل شورش، گردنبند مقدس، مشارکت سیاسی زنان ایران، موانع حقوقی توسعه سیاسی در ایران، خشونت علیه زنان در ایران، ساختار حقوقی نظام خانواده در ایران، رفع تبعیض از زنان: مطالعه تطبیقی کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض‌آمیز علیه زنان با قوانین داخلی ایران، حقوق سیاسی زنان در ایران، پژوهشی در هویت تاریخی زنان ایران و ... نوشته است