پوشش ضد حریق ژل سل چیست؟
ژل سل در واقع یک سوسپانسیون پایدار از ذرات جامد کلوئیدی یا پلیمری در یک مایع معمولاً آب یا پایه آب است. نوع ضد حریق این پوشش میتواند ماده معدنی یا پلیمری ضد حریق آمورف (بی شکل) یا کریستالی در ابعادی نانومتری و فاز مایع آن آب، مواد کف زا و پرکننده پایه معدنی یا پلیمری باشد. تحقیقات متعدد بر روی این ماده ضد حریق ادامه دارد و با توجه به ارزان بودن تولید آن، شاید بتوان آن را در آینده جایگزین دیگر پوششهای ضد حریق نمود.
بوردهای ضد حریق
این پوشش ضد حریق در واقع ساختاری شبیه به داکتهای کابل برق دارند و گرانترین نوع فایرپروف به شمار میآیند. این بوردها در اندازههای ۱۰ الی ۲۵ میلیمتری بر روی سطوح نصب میگردند. گفتنی است که میتوان بوردها را آسانترین و سریعترین عایق قابل اجرا بر روی سطوح نام برد. اما در حال حاضر هیچ بورد ضدحریقی مورد تأیید سازمان آتشنشانی کشور قرار ندارد و نمیتوان از آن استفاده کرد.
عملکرد پوشش ضد حریق چگونه است؟
به طور کلی پوششهای ضد حریق دارای دو ویژگی ضد آتش و مقاوم در برابر آتش و حرارت هستند که این دو ویژگی به دلیل وجود مواد و واکنش آنها در مواجهه با آتش است. برخی از مواد مانند ورمیکولیت طبیعتاً در برابر آتش مقاومت دارد و این مقاومت به دلیل تحمل حرارت بالای آن و عدم رسانایی گرمایی آنها است. در واقع این مواد ضد حریق به دلیل داشتن خاصیت دیرگدازی مانند انواع مواد معدنی، دیر دچار حریق شده و موجب به تعویق افتادن زمان تخریب سازهها میگردند.
از سویی دیگر برخی از دیگر مواد مانند رنگهای ضد حریق که عموماً از کانیهای رسی تشکیل شدهاند در هنگام مواجهه با آتش افزایش حجم میدهند. این امر به دلیل جذب آب در کانیهای رسی (سیلیکات سدیم) موجود در آنها بوده و در واقع این افزایش حجم و حالت فیبری آنها است که از انتقال حرارت به سازههای زیرین آنها جلوگیری میکند.
مقایسه پوشش ضد حریق پایه معدنی و رنگ ضد حریق
یک پیمانکار برای مقاومسازی سازه خود در برابر آتشسوزی دو راه پیش رو دارد که این دو راه استفاده از پوششهای ضد حریق معدنی و رنگهای ضد حریق هستند. در ادامه به مقایسهای بین این دو محصول پرکاربرد در ایران پرداخته و مزایا و معایب هر کدام را بیان خواهیم نمود:
- پایین بودن قیمت پوششهای ضد حریق پایه معدنی در برابر رنگهای ضد حریق از مزایای مهم آن است که در پروژههای بزرگ نمیتوان آن را نادیده گرفت.
- اجرای پوششهای ضد حریق پایه معدنی با استفاده از روش اسپری یا شاتکریت بوده که سبب اتلاف مواد اولیه شده و همچنین کثیفکاری زیادی نیز به دنبال دارد. همچنین برای اجرای پوششهای ضد حریق گچی نیاز به نیروی متخصص است، در صورتی که این مشکلات برای اجرای رنگهای ضد حریق وجود ندارد و میتوان آن را مانند هر رنگ دیگری اجرا نمود.
- از دیگر سو اجرای پوششهای ضد حریق پایه معدنی به دلیل حجم کاری بالای آنها به زمان بیشتری نیاز دارد که با حجیم بودن پروژه نیز این زمان بالاتر میرود، در صورتی که زمان برای اجرای رنگهای ضد حریق مسئله مهمی نیست.
- واکنشهای شیمیایی بین مواد آلکیدی موجود در ضدزنگهای اجرا شده روی سازههای فلزی و سیمان موجود در پوششهای ضد حریق به مرور میتواند به کاهش چسبندگی بین پوشش ضد حریق و فولاد بینجامد. برای برطرف کردن این امر از پرایمرهایی پیش از اجرای پوشش ضد حریق استفاده میشود که به بالا رفتن زمان اجرای پوشش ضد حریق ختم میگردد.
- در برخی مواد نیز گیرش پوششهای ضد حریق و فولاد خوب نبوده و پیمانکاران مجبور به استفاده از مشهای درگیرکننده به صورت تورهای فلزی هستند که این امر نیز زمان اجرا را افزایش خواهد داد.
- یکی از کاستیهایی که پوشش ضد حریق گچی دارد، مقاومت کم آن در برابر رطوبت است که استفاده از آن را برای مناطق با رطوبت بالا و شرجی ناممکن میسازد. در این شرایط اغلب نوع سیمانی جایگزین میشود.
منبع: انواع پوشش ضد حریق سازه
)
مشاهده نظرات بیشتر...