چه زمانی خارش پوست از علائم سرطان است؟

شاید برای شما جالب باشد که بدانید گاهی اوقات خارش پوست می‌تواند یکی از نشانه‌های اولیه سرطان باشد. به طور کلی، سرطان زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های بدن به رشد و تقسیم بی‌رویه و خارج از کنترل بپردازند. احساس خارش در پوست ممکن است به دلیل تحریک آن ناشی از سرطان پوست یا سرطان‌های دیگری که به بخش های دیگر پوست گسترش پیدا کرده‌اند، رخ دهد.

در موارد دیگر نیز به دلیل تجمع نمک‌های صفراوی در زیر پوست است؛ مانند سرطان خون یا سرطان مجاری صفراوی. اگرچه دلایل خارش پوست بسیار متنوع هستند، اما برای تشخیص خارشی که ناشی از سرطان است، چند نشانه و سرنخ وجود دارد. ما در این مقاله انواع سرطان‌هایی که با این مسئله مرتبط هستند را بررسی می‌کنیم.

خارش پوست: یکی از علائم سرطان

هنگامی که خارش پوست از علائم سرطان باشد، می‌تواند ویژگی‌های زیر را داشته باشد:

• احساس خارش هنگام تماس پوست با آب گرم (خارش آکواژنیک)
• نداشتن بثورات یا کهیر (اما در برخی موارد، بثورات می‌توانند به دلیل خاراندن مکرر ایجاد شوند.)
• تغییر رنگ پوست به زرد (یرقان)
• تب
• کاهش وزن
•  تعریق شبانه

علاوه بر موارد بالا، اگر احساس خارش از علائم اولیه سرطان باشد، ممکن است این احساس در قسمت پایین پاها و قفسه سینه شدیدتر باشد؛ برخی اوقات نیز این خارش می‌تواند با احساس سوزش همراه باشد.

دلایل خارش ناشی از سرطان

عوامل متعددی برای ایجاد خارش ناشی از سرطان وجود دارد که در زیر به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.

التهاب مستقیم

سرطان‌هایی که پوست یا مخاط پوشاننده مجاری بدن را درگیر می‌کنند، می‌توانند باعث بروز التهاب شده و در نهایت به خارش پوست منجر شود. انواع مختلف سرطان پوست، سرطان سینه و هر سرطانی که به پوست سرایت می‌کند، از جمله این بیماری ها هستند.

تجمع نمک‌های صفراوی

صفرا مایعی گوارشی است که توسط کبد تولید شده و در کیسه صفرا ذخیره می‌شود. مایع صفرا بیشتر از نمک‌های صفراوی ساخته شده است. مجاری صفراوی لوله‌هایی هستند که صفرا را از کبد حمل می‌کنند. با انسداد این مجراها یا تجزیه گلبول‌های قرمز خون، نمک‌های صفراوی در زیر پوست جمع می‌شوند. تجمع این مواد، در اغلب موارد منجر به خارش شدید می‌شود. به این نکته نیز توجه داشته باشید که گاهی اوقات، تجمع نمک‌های صفراوی می‌تواند با زردی (یرقان) همراه باشد.

آزاد شدن مواد شیمیایی

موادی که توسط تومورهای سرطانی یا سلول‌های عادی بدن در پاسخ به تومور آزاد می‌شوند، می‌توانند بر بسیاری از سیستم‌های بدن تأثیر گذاشته و باعث به وجود آمدن علائم و نشانه‌های خاصی از جمله خارش شوند. هنگامی که احساس خارش ناشی از آزاد شدن مواد شیمیایی باشد، به آن سندرم پارانئوپلاستیک می‌گویند. در این حالت، معمولا احساس خارش در پاها شدیدتر از مناطق دیگر بدن است.

در برخی مواقع، احساس خارش در پوست ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها قبل از تشخیص سرطان‌هایی مانند سرطان ریه، سرطان سینه یا سرطان تخمدان رخ دهد. تخمین زده می‌شود که سندرم پارانئوپلاستیک، تقریبا در 20 درصد از افرادی که مبتلا به سرطان هستند ایجاد می‌شود.

تغییرات هورمونی

آن دسته از تغییرات هورمونی که با سرطان در ارتباط باشند، می‌توانند از چندین راه متفاوت باعث خارش پوست شوند. همچنین تغییرات هورمونی ممکن است منجر به گرگرفتگی شود. این گرگرفتگی که در اکثر مواقع با تعریق همراه است، به راحتی می‌تواند باعث احساس خارش شود.

آزاد شدن هیستامین

دلایل دیگری نیز برای این موضوع وجود دارد. سلول‌هایی که هیستامین آزاد می‌کنند، ممکن است در برخی از سرطان‌ها فعالیت بیشتری انجام دهند؛ به خصوص هنگامی که پوست در معرض آب گرم قرار می‌گیرد، مانند هنگامی که دوش آب گرم می‌گیرید. این موضوع، بیشتر در مورد سرطان‌هایی به خون مرتبط هستند، دیده می‌شود.

سرطان‌هایی که باعث خارش می‌شوند

همانطور که قبلا اشاره کردیم، برخی از سرطان‌ها بیشتر از بقیه باعث خارش می‌شوند. گاهی اوقات این احساس خارش شدید و تکرار شونده است؛ در حالی که گاهی اوقات ممکن است احساس خارش برای مدتی کلا از بین برود یا فقط پس از دوش گرفتن با آب گرم رخ دهد. در زیر سرطان‌هایی که خارش پوست یکی از علائم آنها است را ذکر می‌کنیم:

• سرطان‌های خون
• سرطان پوست
• سرطان کبد
• سرطان مجرای صفراوی
• سرطان پانکراس
• سرطان کیسه صفرا
• سرطان مقعد
• سرطان پستان
• سرطان متاستاتیک (سرطانی که از جای دیگری به پوست سرایت کرده)
• سرطان ریه
• سرطان روده بزرگ
• سرطان مری
• سرطان معده
• ملانوما

بررسی ارتباط خارش پوست با علائم سرطان

خارش پوست در اکثر مواقع دلیل دیگری به جز سرطان دارد. با این حال، گاهی اوقات می‌تواند حتی اولین علامت سرطان باشد. به طور کلی، خارشی که به دلیل سرطان به وجود آمده باشد، در سراسر بدن احساس می‌شود. احساس خارش می‌تواند به دلایل مختلف در افراد مبتلا به سرطان رخ دهد که از جمله آن ها می‌توان به درگیری مستقیم پوست و التهاب، تجمع اسیدهای صفراوی در زیر پوست یا انتشار مواد شیمیایی شده توسط تومورها یا در پاسخ به آنها اشاره کرد.