پیشینه آش در ایران زمین

آش، غذای اصیل ایرانی از دیرباز مورد توجه مردم این سرزمین بوده و همچون نگینی بر سفره ایرانی درخشیده است به نحوی که امروزه در جای جای ایران زمین به گونه های متفاوتی پخت و پز می گردد. از مناطق خشک و کویری گرفته تا سرزمین های سرسبز شمالی، بر اساس رویش گیاهان منطقه، آب و هوا و نیز آداب و سنن مردم محلی پخته می شود که این امر موجب پیدایش تنوع و گوناگونی بسیار در طبخ این غذا گردیده است.

مواد تشکیل دهنده آش بنا به ذائقه و سلیقه ی مردم محلی انتخاب می شود و می توان از گیاهان خودرو، سبزیجات و حبوبات کشت شده، محصولات لبنی و نیز گوشت استفاده نمود. به همین دلیل آش می تواند حاوی مقادیر مناسبی از املاح معدنی، پروتئین ها، کربوهیدرات، ویتامین ها و چربی ها برای بدن انسان باشد و این مهم به نوع پخت و پز و مواد به کار رفته در آن بستگی دارد.

از معروف ترین و نام آشنا ترین آش های اصیل ایرانی می توان به آش شله قلم کار، آش رشته، آش دوغ، آش جو، آش میوه، آش انار، آش آبغوره، آش گوجه، آش یزدی، آش آبادانی، آش کلم، آش اسفناج و آش نخود و آش زغال و آش سماق و آش سرکنگبین و آش آلوچه و آش کدو و آش زنگلاچو و آش بلغور و آش ماهیچه اشاره نمود.

امروزه این غذا با فرهنگ و زندگی روزمره مردم ایران زمین اجین شده است چرا که پیشینیان به فواید استفاده از آش پی برده و با ذوق و سلیقه ی خود آن را متنوع و گسترده ساخته اند. آش ضمن تامین آب بدن می تواند غذای بی آلایشی باشد که به راحتی هضم شده و از سنگینی و کسالت بدن جلوگیری نماید.

این غذای پر سود و منفعت ایرانی در دل خود تاریخ آشپزی ایران زمین را به همراه دارد و قدمت آن شاید و شاید به اندازه قدمت این مرز و بوم باشد.

از قدیمی ترین آش فروشی های تهران می توان به آش نیکوصفت اشاره کرد که پس از سال ها حضور در میدان انقلاب چند سالیست که به خیابان جمالزاده جنوبی نقل مکان کرده است.